- užkalbdinėti
- užkalbdinė́ti tr. užkalbinėti.
◊ dantìs užkalbdinė́ti stengtis išsiteisinti, apsukti: Kam tu sveikam dantìs užkalbdinė́ji Kb.\ kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
prikalbdinėti — intr. priekaištauti: Pradėjo jai prikalbdinėti, o ji kad atsikirto! Mrc. kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti … Dictionary of the Lithuanian Language
užkalbdinėjimas — sm. (1) Gmž → užkalbdinėti; burtas, užkalbėjimas. kalbdinėjimas; užkalbdinėjimas … Dictionary of the Lithuanian Language
įkalbdinėti — tr. įkalbinėti: Blogai tai yra, kad tu mane griekan įkalbdinėji Kb. kalbdinėti; įkalbdinėti; prikalbdinėti; užkalbdinėti … Dictionary of the Lithuanian Language